Μύτη: πρωτοποριακή επέμβαση αποκατάστασης

Η επανορθωτική ρινοπλαστική με πλευρικά μοσχεύματα είναι ένα επίτευγμα υψηλού επιπέδου χειρουργικής που δίνει τη λύση σε σοβαρά προβλήματα αισθητικής και λειτουργικής φύσεως. Έτσι δίνουμε ρεαλιστική λύση σε ανθρώπους που έχουν χάσει την ψυχολογία και την ηρεμία τους από μια αποτυχημένη επέμβαση ή τραύμα ή ατύχημα.

Γράφει η
Αργυρώ Κυπραίου
Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος με εξειδίκευση στη ρινοπλαστική, Διευθύντρια Τμήματος Λειτουργικής & Επανορθωτικής Χειρουργικής Ρινός ΜΗΤΕΡΑ


Τι είναι ο πλευρικός χόνδρος;

Ο πλευρικός χόνδρος είναι μια πολύτιμη πηγή μοσχευμάτων για αποκατάσταση ρινός ειδικά όταν υπάρχουν εκτεταμένες ελλείψεις ιστών ή στην επανορθωτική ρινοπλαστική. Ο τρόπος που θα σμιλευτεί ο χόνδρος αυτός χρειάζεται εμπειρία, ώστε να έχουμε το επιθυμητό σχήμα των ιστών που θα αντικαταστήσει αλλά και να αποφύγουμε πιθανές επιπλοκές.
Ο πλευρικός χόνδρος προέρχεται από τον ίδιο ασθενή (αυτόλογος).

Τα αυτόλογα υλικά είναι ιδανικά εξαιτίας της πλήρους συμβατότητας των ιστών. Αφομοιώνονται πλήρως και δεν υπάρχει ο κίνδυνος απόρριψης των μοσχευμάτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις επανορθωτικής επέμβασης έχουν ήδη αφαιρεθεί το χόνδρινο διάφραγμα και οι κόγχες των ώτων, επομένως δεν υπάρχουν μοσχεύματα. Έτσι, η εφαρμογή της νέας μεθόδου με τη χρήση πλευρικών μοσχευμάτων είναι αναγκαία. Ο χόνδρος της πλευράς είναι ισχυρός αλλά και ικανοποιητικά εύπλαστος για να δημιουργήσει πολλαπλά μοσχεύματα αλλά και να δώσει ικανή στήριξη στη δομή της μύτης.

Έτσι μπορεί να δώσει όγκο όταν χρειάζεται αύξηση στο ύψος της μύτης αλλά και να σχηματίσει λεπτά φύλλα ώστε να διορθώσει τα ρουθούνια, τη κορυφή, την εισολκή στυλίδος και το σχήμα του ακρορρινίου.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της μεθόδου;

Η μέθοδος αυτή  χρησιμεύει για την αποκατάσταση μετά από τραυματισμούς ή  κατάγματα στη μύτη  ή μετά από αφαίρεση καρκινωμάτων έως την πλήρη αποκατάσταση της μύτης  όπου ο πλευρικός χόνδρος χρησιμοποιείται για να αντικαταστήσει ολόκληρο τον σκελετό της μύτης. Τα μοσχεύματα πλευρικού χόνδρου έχουν δύναμη ώστε να σηκώσουν το βάρος των ιστών, να ισιώσουν και να δώσουν ομαλό σχήμα στη μύτη.

Ποια είναι η τεχνική της επέμβασης;

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές για τη λήψη του μοσχεύματος. Γενικά, στις γυναίκες προτιμάται μικρή τομή κάτω από το στήθος 2 – 5 cm μήκος. Ο χόνδρος του πλευρού βρίσκεται άμεσα κάτω από το δέρμα και είναι ψηλαφητός. Ο στόχος είναι να πάρουμε ένα τμήμα πλευρικού χόνδρου μήκους 2,5 – 3 cm.

Ο τρόπος που θα τεμαχιστεί το μόσχευμα και η προετοιμασία των τμημάτων αυτών έχουν απόλυτη σχέση με την επιτυχία της επέμβασης. Με ανοικτή προσπέλαση ρινοπλαστικής αποκολλώνται προσεκτικά οι ιστοί και διαπιστώνονται οι ελλείψεις στο σκελετό του διαφράγματος, της ράχης και των πλαγίων τοιχωμάτων.

Συχνά διαπιστώνουμε παλαιά μοσχεύματα, ουλές και υγρό υαλουρονικό που είχε τοποθετηθεί για κάλυψη, αυτά θα αφαιρεθούν πλήρως. Το περιβάλλον πρέπει να είναι καθαρό και οι δομές που έχουν απομείνει ξεκάθαρες ώστε να αρχίσει η αναδόμηση.

Η διαδικασία:

Πρώτα δημιουργείται ο βασικός σκελετός (L-strut) που ορίζεται από τη ρίζα της μύτης, μεσότητα αυτής και ρινικό διάφραγμα. Η στήριξη αυτού του βασικού σκελετού στη μέση γραμμή απαιτεί υψηλή τεχνική και εμπειρία γιατί απ’ αυτό εξαρτάται η συμμετρία της νέας μύτης.

Αφού σταθεροποιήσουμε τις βάσεις και το ύψος της μύτης θα ασχοληθούμε με το περίγραμμα και την ομορφιά. Η στήριξη των πλαγίων τοιχωμάτων και της περιοχής ρινικών βαλβίδων γίνεται παράλληλα με τη διάπλαση του ακρορρινίου και της κλίσης της μύτης. Το να στενέψουμε ένα πλατύ ακρορρίνιο, να διορθώσουμε τις πιθανές ασυμμετρίες ή να διευρύνουμε μια υπερβολικά πιεσμένη κορυφή γίνεται με συνδυασμό μοσχευμάτων και ραφών. Γενικά η τεχνική απαιτεί λεπτές ραφές με ράμματα αγγειοχειρουργικά, ώστε να γίνει η συναρμολόγηση των μοσχευμάτων με τις προϋπάρχουσες δομές της μύτης.

Η τεχνική αφορά δομές ακριβώς κάτω από το δέρμα της μύτης και επομένως δουλεύεται εξ’ ολοκλήρου με το χέρι. Ο χειρουργός χρησιμοποιεί ειδικά γυαλιά – μικροσκόπια που ονομάζονται λούπες.
Ο χρόνος που απαιτείται είναι αυξημένος ώστε να γίνουν οι απαραίτητες διεργασίες και μελέτες και να πάρουμε μια νέα μύτη με γωνίες και καμπύλες που έχουμε προβλέψει.

Η τελειοποίηση και σμίλευση της νέας μύτης μετά την τοποθέτηση των βασικών μοσχευμάτων γίνεται με χρήση πάστας ή λιωμένων χόνδρων ή ακόμα και τμημάτων περιχονδρίου που θα γεμίσουν τα κενά και θα δώσουν ένα ολοκληρωμένο και ενιαίο αποτέλεσμα. Ο στόχος είναι η νέα μύτη να είναι απολύτως φυσική με ομαλές φωτοσκιάσεις και καμπύλες.

Φεβρουάριος, 2017